Tarnów

Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego (OO. Bernardynów)

Prospekt

Obecne organy zbudował w 1883 r. organmistrz Jan Grocholski ze Starego Sącza. Był to instrument 10-głosowy, jednomanuałowy z pedałem o trakturze mechanicznej i wiatrownicach klapowo-zasuwowych. W 1898 r. Aleksander Żebrowski ze Lwowa dobudował dwa głosy. W 1910 r. instrument wyremontował miejscowy organmistrz Wł. Piwoński. Podczas I wojny światowej piszczałki prospektowe zarekwirowano na cele wojenne. Dokompletował je w 1925 r. Bartłomiej Ziemiański ze Szczyrzyca i dodał głos Salicjonał 8'. Kolejny remont przeprowadził Ryszard Franke z Rybnika w 1954 r.  W 1968 r. Henryk Siedlar  z Krakowa zamienił 3 głosy wg koncepcji ks. Jana Chwałka. Organy miały wtedy następującą dyspozycję:

4 lata później (1972) Siedlar gruntownie przebudował instrument: wykonał nowe, stożkowe wiatrownice, trakturę pneumatyczną i stół gry oraz podwyższył szafę organową. Nową dmuchawę zamontował Lech Skoczylas z Krakowa w 2001 roku. W roku 2006 instrument przeszedł przegląd i strojenie wykonane przez wyżej wymienionego organmistrza.  Ostatni remont przeprowadził Mirosław Jakubowski z Włocławka w kwietniu i maju 2010 r.

Prospekt neobarokowy, architektoniczny, jednosekcyjny, pięcioosiowy. Osie skrajne najwyższe, wysunięte półkoliście, wsparte na konsolach. Oś środkowa wysunięta delikatnym kątowym ryzalitem z uskokiem. Osie skrajne i środkowa zwieńczone odcinkami belkowania, na których kartusze: środkowy z herbem zakonu franciszkańskiego i datą budowy organów (1883), skrajne  - z monogramami IHS i MARYA. Złocona dekoracja snycerska w formie uch, kotarek i naddatków o motywach roślinnych. Nogi piszczałek prospektowych przesłonięte ornamentem.

Skala manuałów: C-a³, skala pedału: C-f^1.

Kontuar