Poznań

Kościół Świętej Trójcy

Organy wg tabliczki na instrumencie wybudował w innym, nieznanym miejscu (ponoć gdzieś na południu kraju) w 1842 roku L. Hartig z Sulechowa, a w 1947 przeniósł i zmontował Robert Polcyn. Posiadają dwa manuały i pedał. Kontuar wbudowany centralnie w szafę organową z kluczami rejestrowymi pierwszego manuału po lewej stronie, a pedału i drugiego manuału po prawej. Miech czterofałdowy z urządzeniem do kalikowania usytuowany oddzielnie po prawej stronie instrumentu – niezabudowany. Głośna dmuchawa zapewne starego typu ciągle „sygnalizuje” swą obecność nawet przy znacznym wypełnieniu kościoła.

Instrument jest mocno wyeksploatowany i zużyty, wymaga gruntownego remontu, zarówno szafa organowa jak i jej zawartość wraz z klawiaturami, manubriami, które pracują z dużymi, nienaturalnymi oporami a pedał ze względu na swe „wytarcie” do granic możliwości kwalifikuje się jedynie do wymiany. Pomimo tego zużycia instrument brzmi nieźle, nawet w fortissimo pod warunkiem nie używania kompletnie rozstrojonych Puzonu i Kornetu. Metalowe tabliczki rejestrowe mocno nieczytelne. Organy są „przyklejone” do tylnej ściany chóru, co daje ogromną ilość miejsca dla zespołu śpiewaczego lub orkiestry.