Stary Sącz

Kościół św. Elżbiety

Prospekt

Poprzednie organy, z których do dziś zachował się jedynie prospekt wraz z piszczałkami frontowymi, zainstalowano w okresie odbudowy kościoła po potopie szwedzkim. Organy te zbudował Jan Głowiński z Krakowa w 1679 r. Już w 1695 r. naprawiał je Krzysztof Lenartowicz. Instrument był z pewnością przedysponowany w XIX lub na początku XX w. Ostatecznie uzyskał następującą dyspozycję:

Organy te zostały rozebrane z początkiem lat 60. XX w. Nowe zbudował Tadeusz Rajkowski z Włocławka w 1963 r. lub w latach 1964-1965. Z uwagi na brak miejsca w istniejącej szafie organowej, sekcję manuału II umieszczono w nowo zbudowanej szafie o niearchitektonicznym prospekcie, prostopadłym do prospektu zabytkowego. Są to pierwsze organy tego budowniczego, a także pierwsze, w których zastosowano opatentowane później przez niego wiatrownice membranowe.

Prospekt barokowy, architektoniczny, jednosekcyjny, pięcioosiowy. Złożony z trzech wieżyczek piszczałkowych rozdzielonych płaskimi, prostokątnymi polami. Wieżyczki wysunięte ryzalitowo, na planie półkola; środkowa wyższa od bocznych. Poszczególne segmenty prospektu zwieńczone odcinkami belkowania. Dekoracja snycerska (kotarki, uszaki, zwieńczenia w formie akroterionów) o motywach małżowinowo-chrząstkowych. Prospekt polichromowany. Detal snycerski złocony.

Stół gry wolno stojący: grający siedzi bokiem do ołtarza.

Skala manuałów: C-a³; skala pedału: C-f¹.